چلچله ها به تمنّای پاسخ او، آمدن بهار را نوید می دهند.
او که مهربانی را نثار عالمیان می کند و لاله ها در دشت دلدادگی
از عشق او شور زندگی می گیرند.
او که در کوچه باغ باورمان
ماندنی و جاویدان است.
او که قوهای سپیدبال آرام دریایی، صبحشان را با نام او آغاز می کنند.
او که آفاق پرواز همه پرندگان مهاجر است.
او که تجلّیِ هستی و مظهر ایمان است.
او که شهر دلمان همراه با نفس پاک او نفس می کشد و نبض هستی اش
به تپش می افتد.
او که دنیا از برای جلوه تمام وجودش کوچک بود و هست.
او که پایان شام انتظارمان و صبح صادق شام تارمان بود.
آری، علی
بهار جاودانی سال های زندگیِ همه ما انسان هاست.
مجله زمزار
نهضت عاشورا
او ,جاودانی ,شام ,بهار ,هستی ,ها , او که ,است او ,افتد او ,می افتد ,تپش می
درباره این سایت